Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Γιορτή της μητέρας – mother’s day



Σκηνοθεσία:  Γκάρι Μάρσαλ

Σενάριο: Τομ Χάινς, Λίλι Χολάντερ, Άνια Κότσοφ, Μάθιου Γουόκερ

Παραγωγή: Μπραντ Άντερσεν, Χάουαρντ Μπερντ, Ντάνιελ Ντάιαμοντ, Μαρκ ΝτιΣάλ,

Μάικ Καρζ, Γουέιν Άλαν Ράις

Φωτογραφία: Τσαρλς Μίνσκι

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Μίσι Στιούαρτ

Μοντάζ: Μπρους Γκριν, Ρόμπερτ Μαλίνα

Μουσική: Τζον Ντέμπνι

Κοστούμια: Μέριλιν Βανς, Μπέβερλι Γουντς

Διάρκεια: 118’



Η υπόθεση

Ακολουθώντας την αγαπημένη του παράδοση ταινιών που εμπνέονται από γιορτές, και μετά τις κινηματογραφικές επιτυχίες Valentine’s Day και New Year’s Eve, ο θρυλικός σκηνοθέτης Garry Marshall σκηνοθετεί μία all-star cast ρομαντική κομεντί, αφιερωμένη στην Γιορτή της Μητέρας, δηλαδή στην πρώτη και παντοτινή αγάπη όλων μας.

Η Jennifer Aniston (We’re the Millers, Friends), η Kate Hudson (Raising Helen, How to Lose a Guy in 10 Days), η Julia Roberts (Erin Brockovich, Pretty Woman), ο Jason Sudeikis (Horrible Bosses, We’re the Millers) και η Britt Robertson (Tomorrowland, The Longest Ride) είναι οι πρωταγωνιστές  5 ιστοριών που συνδέονται μεταξύ τους και μοιράζονται ένα κοινό στοιχείο: τη μητρότητα. Μέλλουσες μητέρες, ανύπαντρες μητέρες, μητριές, ομόφυλες μητέρες, εν διαστάσει μητέρες, μητέρες όλων των ειδών, αποτίουν ένα συναισθηματικό φόρο τιμής στον υπέρτατο ανθρώπινο δεσμό.

Μία εβδομάδα πριν από τη μέρα εορτασμού της Μητέρας, μια ομάδα δυναμικών, αλλά και ιδιαίτερα  συναισθηματικών γυναικών, αποδεικνύουν με τρόπο συγκινητικό ότι κάθε μητέρα είναι ένας εν δυνάμει ήρωας. Καθώς πλησιάζει η Γιορτή της Μητέρας, η καθεμιά τους καλείται να αποδείξει την δύναμη του μητρικού δεσμού και να γιορτάσει με το δικό της τρόπο.



Σχετικά με την παραγωγή

Ο σκηνοθέτης και παραγωγός Garry Marshall ενώνει για άλλη μία φορά ένα all-star cast για την νέα του ταινία «Γιορτή της μητέρας». Γνωστός για τη δημιουργία ταινιών που είναι ταυτόχρονα ρεαλιστικές, συναισθηματικές, αλλά και αστείες, ο Marshall αντιμετωπίζει την περίπλοκη σχέση ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί μέσα από μια σειρά επιδέξια συνυφασμένων ιστοριών που επικεντρώνονται στη συχνά εξοργιστική και συγκρουσιακή σχέση μητέρας- παιδιού, αλλά και στον αντίκτυπο που αυτή έχει στις ζωές των παιδιών τους, ακόμα και αν γίνεται άθελά τους.

Οι παραγωγοί Wayne Allan Rice και  Michael Karz δεν είχαν ιδέα σε τι περιπέτειες έμπαιναν όταν έδωσαν το σενάριο του Valentine’s Day στον Garry Marshall, πριν από 10 χρόνια. Μία ζωηρή, ρομαντική κομεντί με ένα σαρωτικό cast, που αποδείχθηκε τόσο δημοφιλής ώστε οι δημιουργοί της άρχισαν αμέσως να δουλεύουν για το επόμενο project τους , το New Year’s Eve, χρησιμοποιώντας το ίδιο επιτυχημένο μοτίβο. Με την «Γιορτή της μητέρας», ο Marshall ολοκληρώνει την τριλογία των ταινιών του που βασίζονται σε ημέρες γιορτών.

Ο Marshall, ο οποίος έχει σκηνοθετήσει τις υπερπαραγωγές The Princess Diaries και Pretty Woman, είναι γνωστός για το ότι κάνει ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούν ισχυροί γυναικείοι χαρακτήρες, με μεγάλη απήχηση στο γυναικείο κοινό. Ο Rice και ο Karz άρχισαν να ψάχνουν για μία νέα ταινία που να έχει στο επίκεντρό της μία γιορτή και έπεσαν πάνω στο πρωτότυπο σενάριο της Lily Hollander με θέμα την Γιορτή της Μητέρας. Στη συνέχεια, ο Marshall ζήτησε της βοήθεια των για πολλά έτη συνεργατών του Tom Hines και Matthew Walker, καθώς και της Anya Kochoff Romano για να τον βοηθήσουν να βάλει την ιδιαίτερη σφραγίδα του και σ’ αυτήν την ταινία.

Κατά τη διάρκεια του brainstorming, οι σεναριογράφοι έριξαν στο τραπέζι διαφορετικές ιστορίες και πρότειναν διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν αυτές να διασταυρώνονται. Τελικά, αποφάσισαν να επικεντρωθούν σε τέσσερις ιστορίες και τέσσερις κύριους χαρακτήρες – μια διαζευγμένη μητέρα, μια νέα μαμά, έναν μπαμπά που έχει αναλάβει το ρόλο μαμάς, και μια μαμά που επιχειρεί να επανασυνδεθεί με τη δική της μητέρα. Οι σεναριογράφοι έκαναν ακόμα μια κρίσιμη προσαρμογή, «διευρύνοντας» το χρόνο της ιστορίας, ώστε να επιτρέψουν στο κοινό να συνδεθεί με τον κάθε χαρακτήρα. Αντίθετα με τις ταινίες Valentine’s Day και New Year’s Eve που διαδραματίζονται σε μία μόνο ημέρα, η ταινία εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της εβδομάδας πριν την Γιορτή της Μητέρας.

Ο σκηνοθέτης, όπως πάντα, πήρε μέρος σε όλα τα βήματα της διαδικασίας παραγωγής της ταινίας. Ο Marshall ανήκει στο σπάνιο είδος των σκηνοθετών που κρατά πάντα τους σεναριογράφους του στο πλατό, ώστε αν προκύψουν νέες ατάκες ή χρειάζεται να αναμορφωθούν κάποιες σκηνές, να υπάρχει άμεση επικοινωνία μεταξύ τους. Παρόλο που ζούμε στην ψηφιακή εποχή, ο τρόπος του Μάρσαλ είναι εντελώς «αναλογικός». Αν ο σεναριογράφος θέλει να προστεθεί ένα αστείο ή μια ατάκα του το γράφει σε ένα μικρό κομμάτι χαρτί και του το δίνει στο χέρι.  Αν του αρέσει αυτό που διαβάζει, θα το διπλώσει και θα το βάλει στην τσέπη του πουκαμίσου του. Αν όχι, θα το βάλει στην τσέπη του παντελονιού του!

Το σετ του Marshall είναι πασίγνωστό για το χαλαρό και φιλόξενο χαρακτήρα του. Όπως λένε χαρακτηριστικά στο Χόλιγουντ, ο Garry Marshall δεν κάνει ταινίες – τις φιλοξενεί! Όλοι οι συντελεστές μπορούν να καλέσουν τις οικογένειές τους στο σετ, τα κατοικίδιά τους, τα παιδιά τους.

Μέρος της μαγείας που δημιουργείται στο σετ του σκηνοθέτη είναι ότι έχει μία σταθερή ομάδα με την οποία συνεργάζεται. «Είμαι παντρεμένος 52 χρόνια», λέει ο Marshall. «Κολλάω με τους ανθρώπους που αισθάνομαι ότι μου κάνουν καλό. Υπάρχουν τουλάχιστον επτά άτομα που δουλεύουν σε αυτήν την ταινία και που συνεργάζομαι μαζί τους από την εποχή του Pretty Woman. Είμαστε μαζί 26 χρόνια και αυτή η παράμετρος θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντική για το τελικό αποτέλεσμα.»



Σχέσεις αστέρων!

Όταν Garry Marshall ετοιμάζεται να κάνει μια νέα ταινία, τα κινηματογραφικά αστέρια –κυριολεκτικά- κάνουν ουρά.  Υπολογίζεται ότι περίπου 36 πρωτοκλασάτοι ηθοποιοί έχουν περάσει από τα σετ των τριών προηγούμενων ταινιών του με θέμα συγκεκριμένες μέρες γιορτών. Μεταξύ αυτών, υπήρξαν 14 υποψηφιότητες για Όσκαρ και 9 Όσκαρ. Μετά από κάθε συνάντηση με τον Marshall, οι ηθοποιοί επιθυμούν να παίξουν στις ταινίες του ακόμη περισσότερο από ό, τι ήθελαν πριν τον συναντήσουν.

Η Julia Roberts, που εμφανίζεται για τέταρτη φορά σε ταινία του Μάρσαλ, ήταν εκείνη που άνοιξε το χορό, συμφωνώντας να παίξει την Μιράντα, τη βασίλισσα μίας αλυσίδας καταστημάτων με είδη για το σπίτι. Η Μιράντα, με το άψογο χτένισμα και εμφάνιση, έχει ένα μυστικό που θα αποκαλυφθεί στο τέλος της ταινίας. Μία και μόνο συνάντηση με τον Marshall  ήταν αρκετή για να βάλει την υπογραφή της και να παίξει στη ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ, και αυτό είναι το θετικό όταν διατηρείς φιλικές σχέσεις με τους ηθοποιούς. Η επιβεβαίωση της συμμετοχής της Roberts βοήθησε ώστε να υπάρξει θετική ανταπόκριση και από τις υπόλοιπες τέσσερις  πρωταγωνίστριες  (Jennifer Aniston, Kate Hudson, Jason Sudeikis και Britt Robertson). Και από τη στιγμή που δημιουργήθηκε αυτός ο πυρήνας ήταν πανεύκολο να βρεθούν και οι υπόλοιποι συντελεστές. Και αυτό είναι κάτι που μόνο ο Garry Marshall μπορεί να το πετύχει.

Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της ταινίας, το όνομα της Aniston ακουγόταν για το ρόλο της Σάντι, μίας διαζευγμένης μητέρας δύο παιδιών που μπαίνει σε νέες περιπέτειες όταν ο πρώην σύζυγός της ο Χένρι (Timothy Olyphant) –  με τον οποίο έχει πολύ καλές σχέσεις –  της ανακοινώνει ότι πρόκειται να ξαναπαντρευτεί μία πολύ νεότερή της γυναίκα. Οπότε ξαφνικά, έρχεται αντιμέτωπη με την ιδέα ότι δεν είναι αναντικατάστατη. Η Jennifer Aniston πρότεινε τον Tim για τον ρόλο, καθώς είχε συνεργαστεί μαζί του πριν 15 χρόνια στην ταινία Rock Star. Ο Henry έχει μια πολύ πιο χαλαρή προσέγγιση στη ζωή απ΄ ότι η Sandy. Έχουν καταφέρει να διατηρήσουν ένα φιλικό και αρκετά στενό δεσμό μετά το διαζύγιό τους. Αλλά ακριβώς τη στιγμή που η Sandy αρχίζει να θεωρεί ότι εκείνος θέλει να τα ξαναβρούν, της ξεφουρνίζει την είδηση ότι θέλει να παντρευτεί την κατά πολύ νεότερη της Τίνα, η οποία αν και λίγο αφελής, τρέφει αληθινή αγάπη για τον Χένρι και τα παιδιά του.

Για να ενσαρκώσει την Jesse, μια παντρεμένη μαμά, που όμως έχει αποξενωθεί από τη δική της μητέρα, ο Marshall στράφηκε στην Kate Hudson την οποία γνώριζε εδώ και πολλά χρόνια.  «Όταν η Kate ήταν επτά ετών, συνεργαζόμουν στην ταινία Overboard με τη μητέρα της, Goldie Hawn, και την άφηνα να κάθεται στην αγκαλιά μου και να της φωνάζει action!. Τώρα, η Kate παίζει στην ταινία και το παιδί της, ο Ryder, κάθεται στα γόνατά μου και φωνάζει σ΄ εκείνη action!», λέει γελώντας ο Marshall.

Για την Hudson, η απόφαση να ενταχθεί στο cast ήταν σχεδόν αυτόματη, ακριβώς επειδή θα είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με έναν από τους αγαπημένους της σκηνοθέτες για άλλη μία φορά. «Ο Garry είναι σαν οικογένεια για μένα», λέει. Ο χαρακτήρας της είναι η μητέρα ενός νεαρού αγοριού, αλλά το πραγματικό της πρόβλημα το έχει με τη δική της μητέρα. Η Jesse και η αδελφή της Gabi έχουν ξεκόψει από τους γονείς τους, επειδή και οι δυο κάνουν ζωές που γνωρίζουν ότι εκείνοι δεν θα ενέκριναν. Η Gabi είναι παντρεμένη με μια γυναίκα. Και η Jesse παντρεύτηκε με έναν Ινδό και έχει ένα παιδί μαζί του. Η ίδια του έχει πει κάποια πράγματα για τους γονείς της που δεν είναι αλήθεια, και στους γονείς της δεν έχει πει τίποτα γι ‘αυτόν. Αλλά έχει φτάσει η ώρα η αλήθεια να μαθευτεί. Τον σύζυγο της, Russell, γιατρό και αφοσιωμένο οικογενειάρχη, ενσαρκώνει ο Aasif Mandvi. Και ο κόσμος του καταρρέει όταν συνειδητοποιεί ότι η γυναίκα του έχει πει ψέματα στους γονείς της για εκείνον.

Οι γονείς της Jesse και της Gabi, η Flo και ο Earl, είναι ένα ζευγάρι θεοσεβούμενων Τεξανών που ταξιδεύουν με το τροχόσπιτό τους. Τους ρόλους παίζουν η Margo Martindale και ο Robert Pine, οι οποίοι απολαμβάνουν τη συνταξιοδότησή τους μετά από πολλά χρόνια γάμου. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, η Martindale κέρδισε το βραβείο Primetime Emmy 2015 για το ρόλο της στο The Americans. Καθώς δεν θα μπορούσε να παραστεί στην τελετή λόγω των γυρισμάτων, η Hudson πήρε την πρωτοβουλία και μαζί με τους άλλους ηθοποιούς τη βράβευσαν με ένα hand made Emmy, το οποίο ήταν βαμμένο με χρυσό σπρέι και του οποίου τα φτερά σχημάτιζαν δύο πλαστικά μαχαίρια. Η ίδια η Martindale λέει, «Το Emmy της Kate ήταν σαν δώρο για την Γιορτή της Μητέρας από την κινηματογραφική μου κόρη. Ήταν μία γενναιόδωρη, γεμάτη αγάπη κίνηση.»

Οι σεναριογράφοι αποφάσισαν να συμπεριλάβουν στην ταινία και έναν πατέρα που έχει όλα τα χαρακτηριστικά μία μητέρας, τον Mister μαμά, όπως τον αποκαλούσαν. Ο Bradley, είναι πατέρας δύο κοριτσιών και καλείται να γιορτάσει για πρώτη φορά την Γιορτή της Μητέρας χωρίς τη σύζυγό του, η οποία έχει σκοτωθεί.  Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από το θάνατό της και τα παιδιά προσπαθούν να προχωρήσουν με τη ζωή τους, αλλά ο Bradley πενθεί ακόμα, παρόλο που προσπαθεί να μην το δείχνει για χάρη των παιδιών του«Εξαρχής, θέλαμε τον Jason Sudeikis για το ρόλο,» λέει ο Rice. «Νομίζω ότι είναι ο πιο αστείος άνθρωπος στον κόσμο, αλλά μέσω αυτού του ρόλου μπόρεσε να αποδείξει ότι έχει και μεγάλη καρδιά». Δίπλα στον Bradley είναι οι δύο κόρες του, Rachel (Jessi Case) και Vicky (Ella Anderson), καθώς και ένα τρίο μητέρων που εργάζονται στο γυμναστήριό του και του παρέχουν άφθονες μητρικές συμβουλές. «Οι μητέρες είναι σαν τον χορό στις ελληνικές τραγωδίες», λέει ο Sudeikis. «Όσο για τις κόρες μου, αυτές είναι σίγουρα οι ενήλικες στην οικογένεια, τουλάχιστον στην αρχή της ταινίας. Και εγώ βάζω τα δυνατά μου για να τους πάρω από πάνω τους αυτό το ρόλο.»

Η Britt Robertson, που πρόσφατα  πρωταγωνίστησε δίπλα στον George Clooney στο blockbuster Tomorrowland, παίζει την Kristin, μια νέα μαμά που δεν έχει συναντήσει ποτέ τη μητέρα της. Ήταν η Roberts που πρότεινε την Robertson για το ρόλο. Ο Βρετανός φίλος της Kristin, ο Zack, θέλει πάρα πολύ να την παντρευτεί, αλλά εκείνη δεν είναι σίγουρη. Είχε υιοθετηθεί όταν ήταν βρέφος και επειδή δεν έχει γνωρίσει τη μητέρα της, φοβάται τι είδους μητέρα πρόκειται να γίνει η ίδια. Οπότε ο γάμος έρχεται σε δεύτερη μοίρα, μέχρι να βρει την πραγματική της μητέρα και να συμφιλιωθεί μαζί της.

Σε κάθε ταινία του Marshall συμμετέχουν και αρκετοί συντελεστές από τις προηγούμενες ταινίες του. Αυτή τη φορά, εκτός από την Julia Roberts είναι και ο Hector Elizondo. Για την ακρίβεια, ο Εlizondo έχει εμφανιστεί και στις 18 ταινίες μεγάλου μήκους του Marshall, οπότε ο τελευταίος τον θεωρεί κατά κάποιο τρόπο το γούρι του. «Το να λέει κάποιος ότι δεν του αρέσει να συνεργάζεται με τον Garry Marshall, είναι σαν να λέει ότι δεν του αρέσει ένα ζευγάρι άνετες παλιές παντόφλες», λέει ο ηθοποιός. «Όμως για να συνεργαστεί κάποιος μαζί του, πρέπει να καταλαβαίνει τη γλώσσα του. Έχει το δικό του λεξιλόγιο. Μόλις το συνειδητοποιήσεις αυτό, δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Νιώθει άνετα με τους ανθρώπους που γνωρίζει και πίσω και μπροστά στην κάμερα. Τον φροντίζουν και τους φροντίζει.» Παράλληλα, το να αποκαλέσει κάποιος μια ταινία του Garry Marshall οικογενειακή υπόθεση δεν είναι απλά μια μεταφορά. Ο γιος του, ο Scott εργάζεται δίπλα του ως βοηθός σκηνοθέτη και η σύζυγός του, η Barbara εμφανίζεται σε μικρούς ρόλους στις περισσότερες από τις ταινίες του.



Πληροφορίες για την παραγωγή της ταινίας

«Γιορτή της μητέρας» γυρίστηκε μέσα και γύρω από την Ατλάντα, την Τζόρτζια, σε γειτονιές του Big Peach, αλλά και στα γραφικά πάρκα κοντά στο Buckhead, στο Midtown και στο Inman. «Στο σενάριο δεν καθορίζονταν σαφώς οι τοποθεσίες», λέει ο Karz. «Συνεπώς, τα γυρίσματα θα μπορούσαν να γίνουν σε οποιαδήποτε μεγάλη πόλη στην Αμερική. Δεν ξέραμε καλά την Ατλάντα, αλλά όταν φτάσαμε εκεί αντικρίσαμε μια όμορφη πόλη με ωραίες τοποθεσίες, πραγματικά καλούς ανθρώπους και ένα φανταστικό ορίζοντα. Συνειδητοποιήσαμε ότι η πόλη έχει πολλά πλεονεκτήματα. Στην Ατλάντα, μπορείς να γυρίσεις μία σκηνή στο κέντρο της πόλης, μετά μία σκηνή σ΄ ένα πάρκο μετά μία σκηνή δίπλα στο νερό, και όλες αυτές οι τοποθεσίες να απέχουν μόλις λίγα λεπτά η μία από την άλλη. Αυτή η ευελιξία είναι ένας από τους βασικούς λόγους επιλογής της.»

Ταυτόχρονα, είναι ένα από τα πιο πολυσύχναστα κέντρα κινηματογράφου και τηλεόρασης στην Αμερική, διαθέτοντας state-of-the-art ηχοστούνιο και έμπειρους επαγγελματίες. «Νομίζω ότι 14 ή 15 ταινίες γυρίζονταν όσο ήμασταν στην πόλη, καθώς και κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές,» λέει ο Rice. «Εκτός από εξειδικευμένο προσωπικό, υπάρχουν ξενοδοχεία πέντε αστέρων και εστιατόρια με διάσημους σεφ.»

Η «Γιορτή της μητέρας» είναι η 7η ταινία στην οποία συνεργάζονται ο διευθυντής φωτογραφίας Charles Minsky με τον Marshall. Η συνεργασία τους ξεκίνησε με το Pretty Woman το 1990. Όπως λέει Minsky, «Αυτή η ταινία είναι πιο μαζεμένη, από άποψη κλίμακας, απ΄ ότι το New Year’s Eve. Στο New Year’s Eve η κινηματογράφηση γινόταν σε τεράστιους χώρους όπως η Times Square, ενώ οι σκηνές σε αυτήν την ταινία είναι κατά κύριο λόγο εσωτερικές. Οπότε η πρόκληση ήταν να δίνεται η αίσθηση ότι πρόκειται για μια ταινία μεγάλου μήκους, χωρίς να μοιάζει με μια τηλεοπτική εκπομπή.»

Για να το πετύχει αυτό, ο Minsky προσπάθησε να κινηματογραφήσει σε πολλές εξωτερικές τοποθεσίες. «Αντί να γυρίσουμε σκηνές μέσα σε μία μικρή τάξη, γυρίσαμε σε ένα μεγάλο αμφιθέατρο. Αντί να γυρίσουμε σκηνές μέσα σ’ ένα ιταλικό εστιατόριο, γυρίσαμε σε μία καντίνα που σέρβιρε πίτσα μέσα σε ένα πάρκο. Προσπάθησα ν’ ανοίξω την ταινία όσο μπορούσα για να αναδείξω ένα μεγάλο μέρος της πόλης και να κινηθώ ταυτόχρονα μέσα στα όρια του σεναρίου.»

Η υπεύθυνη σχεδιασμού παραγωγής Missy Stewart συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Marshall και τον Minsky. Η Stewart συγκρίνει τον τρόπο που η Ατλάντα παρουσιάζεται σ’ αυτήν την ταινία με τον τρόπο που η Νέα Υόρκη παρουσιάζεται στην κλασική ταινία Manhattan, του Woody Allen. Ο Marshall της είχε δώσει οδηγίες για το πώς ήθελε να φαίνεται ο κάθε χαρακτήρας και εκείνη του παρουσίασε τις προτάσεις της, προτείνοντας τα χρώματα και τις διαθέσεις που είχε στο μυαλό της για τον καθένα. «Όλα τα σπίτια έπρεπε να φαίνονται τελείως διαφορετικά μεταξύ τους», λέει. «Είχαμε ένα συγκεκριμένο στυλ και χρώματα στο μυαλό για κάθε βινιέτα. Η Jennifer είναι σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων και έτσι βρήκαμε ένα παραδοσιακό σπίτι στο Norcross και το διακοσμήσαμε εξολοκλήρου εσωτερικά. Είναι minimal αλλά γεμάτο από όμορφα πράγματα. Επειδή το όνειρό της ήταν να ταξιδέψει στο Παρίσι, αποφάσισα η διακόσμηση να έχει παριζιάνικα στοιχεία.»

Επειδή ο Bradley είναι ένας πρώην πεζοναύτης, ο Marshall πρότεινε στην Stewart να σχεδιάσει ένα κλασικό αμερικάνικο σπίτι. Η παλέτα των χρωμάτων περιελάμβανε κόκκινο, λευκό και μπλε, και πρόσθεσε σε αυτά λίγο πιο ζεστά χρώματα, όπως εκείνο της σκουριάς και χρυσό, ώστε το σπίτι να είναι πιο φιλόξενο για τις κόρες του.  Η Jesse ζει ακριβώς δίπλα στην αδελφή της Gabi. Η ιδέα ήταν να έχουν κοινές αυλές, έτσι βρέθηκαν δύο διπλανά σπίτια, γκρεμίστηκαν οι ενδιάμεσοι φράχτες και ενώθηκαν οι κήποι τους.  Η Μιράντα, ο χαρακτήρας της Julia Roberts, μένει σ’ ένα κομψό σπίτι που θυμίζει παλιό Χόλυγουντ. Η Stewart εμπνεύστηκε από παλιές ταινίες της Ginger Rogers και του Φρεντ Αστέρ για τη διακόσμησή του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου