Με πόνο ψυχής αποχαιρετούμε ένα παιδί…

Η μόνη ανακοίνωση που δεν θες να δεις σ’ ένα σχολείο είναι το… κηδειόσημο ενός παιδιού, 12 χρονών… Είναι εικόνα χθεσινή έξω από το 128 δημοτικό σχολείο Αθηνών στα Σεπόλια…

Προβληματιστήκαμε αν έπρεπε να γράψουμε για το θάνατο ενός κοριτσιού 12 χρονών, της Αναστασίας, μέσα στο σχολείο, την ώρα της γιορτής.

Ο σεβασμός στον άνθρωπο είναι που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τα ζώα. Αλλά είδαμε πολύ υποκρισία, πολύ ψέμα από τους συνήθεις «ευαίσθητους» της κοινωνίας που βρίσκουν αφορμή να καταγγείλουν το άδικο σύστημα.

Κι εδώ το έδαφος ήταν πρόσφορο για προπαγάνδα… Η κηδεία του παιδιού έγινε με τη φροντίδα του Δήμου Αθηναίων την Πέμπτη το μεσημέρι κι αυτοί γράφουν πως το παιδί είναι… άταφο γιατί οι μετανάστες γονείς του δεν έχουν τα χρήματα να το θάψουν.

Τι υποκρισία Θεέ μου! Πώς επιτρέπεις σε κάποιους να συμπεριφέρονται με τέτοια απρέπεια. Κοιμούνται άραγε αυτοί οι άνθρωποι ήσυχα το βράδυ έχοντας ήσυχη τη συνείδηση τους; Ή δεν υπάρχει ίχνος από αυτήν για να τους ελέγχει;

• Δείτε μερικά από αυτά, καρμπόν ΕΔΩ κι ΕΔΩ .