Σκηνοθεσία: Φρανσουά
Οζόν
Παίζουν: Ρομέν Ντιρί,
Αναΐς Ντεμπουστιέ, Ραφαέλ Περσονάζ
Μετά το θάνατο της
καλύτερής της φίλης, η Κλερ ανακαλύπτει κατά τύχη ότι ο σύζυγος της νεκρής νικά
τη δική του θλίψη φορώντας τα ρούχα της γυναίκας του. Η αποκάλυψη θα τους φέρει
απρόσμενα κοντά με όχημα την κοινή τους αγάπη για εκείνη.
Η ιστορία της καινούργιας ταινίας του Φρανσουά Οζόν, με διαφορά η καλύτερη, πιο ολοκληρωμένη και απολαυστική σε μια φιλμογραφία στην οποία δεν λείπουν οι αστοχίες, ίσως ακούγεται όσο εξωφρενική θα περιμένατε από ένα σκηνοθέτη που δεν αρνείται την ταμπέλα του «enfent terrible», αλλά στην πραγματικότητα αποδεικνύεται κάτι πολύ πιο σύνθετο από ένα φιλμ που φιλοδοξεί να ερεθίσει ή να «σοκάρει».
Βασισμένο σε ένα διήγημα λίγων σελίδων γραμμένο από τηνΡουθ
Ρέντελ, μια Βρετανίδα συγγραφέα κυρίως «αστυνομικών ιστοριών» που φλερτάρουν με
τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου ψυχισμού και της σεξουαλικότητας, η
«Καινούργια φιλενάδα» μετατρέπεται στα χέρια του Οζόν σε μια κατά βάση τρυφερή
ταινία που φλερτάρει δίχως κανενός είδους κόμπλεξ με μια σειρά από διαφορετικά
είδη.
Από το μελόδραμα στο χιτσκοκικό θρίλερ κι από την κομεντί
στο αλμοδοβαρικό camp, το φιλμ ξέρει πώς να μη χάνει την πορεία του στις κατά
στιγμές απότομες στροφές και να κρατά στο κέντρο του τη σχέση που το κάνει να
λειτουργεί: την απόλυτα μπερδεμένη μα απόλυτα γοητευτική εξερεύνηση της φύσης
των δύο ηρώων μέσα από την αντανάκλαση μιας τρίτης γυναίκας, που μπορεί να
είναι απούσα, υπήρξε και παραμένει όμως απόλυτα καθοριστική και για τους δυο.
Με χιούμορ και αγωνία, με ανατροπές και γοητευτικούς
υπαινιγμούς, με κατανόηση κι απροσδόκητα μετρημένη διάθεση, ο Οζόν στήνει ένα
φιλμ για τη βιαιότητα της απώλειας και για τα σεξουαλικά φαντάσματά μας με
τρόπο αριστοτεχνικό. Από την ερμηνεία του Ρομέν Ντιρί, που αν και μάλλον
«ατάλαντη» γυναίκα είναι εξαιρετικός ηθοποιός, μέχρι τον κόσμο στον οποίο το
φιλμ διαδραματίζεται –μια μάλλον off εκδοχή ενός γαλλικού προαστίου– υπάρχουν
πολλά να απολαύσεις, με πρώτο και καλύτερο αυτό που μοιάζει ως η ωρίμανση του
ίδιου του Οζόν στον κινηματογραφιστή που πάντα ελπίζαμε ότι μπορεί να γίνει.
- Πηγή: http://www.athensvoice.gr/ Κριτική του Γιώργου Κρασσακόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου