Όταν οι άνθρωποι γίνονται πολύ μικροί...

Η ελευθερία της πολιτικής άποψης φιλοξενεί τη θέση του ΚΚΕ... Αποκλείει όμως τη δική μας φωνή... Δημοκρατία να σου πετύχει!

Θέλαμε αυτές οι μέρες γιορτών να είναι πραγματικά αυτό που λέει η παράδοση: Μέρες αγάπης και κατανόησης. Αλλά κάποιοι μικροί και ασήμαντοι δεν μας αφήνουν.

Οφείλουμε λοιπόν μια παρατήρηση: Στο Blog της ΕΚΑΠ μέχρι χθες, στην μπάρα αριστερά επάνω υπήρχε, μέχρι χθες, καρφιτσωμένο αυτό Blog. Προφανώς δεν μας έκαναν χάρη που μας έβαλαν εκεί. Από την πρώτη στιγμή είμαστε βέβαιοι πως λειτούργησαν ως προς αυτό σαν “ξεκάρφωμα”. 
Επειδή, όπως βλέπετε και στη φωτογραφία αριστερά, ήθελαν να προβάλουν τα φιλικά τους Blog.

Μόνο που δεν άντεξαν πολύ... Κι όταν είδαν ότι εδώ υπάρχει πραγματική αγάπη και διάθεση για καθημερινή ενημέρωση και η Google το έβαζε πιο ψηλά από τα δικά τους, τότε το έβγαλαν.

Δυο κουβέντες μόνο προς τους γνωστούς και μη εξαιρετέους θηλυκούς λάτρεις των “ευφυών” σχολίων που λατρεύουν να υπογράφουν με ξένα, φανταστικά ονόματα. 
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Και η αβάσιμη προπαγάνδα έχει κι αυτή τα όρια της.

Περιμέναμε μια στοιχειώδη εντιμότητα κι ένα σεβασμό στη διαφορετικότητα. Αλλά μάλλον είμαστε πολύ ρομαντικοί για να αναμένουμε τα αυτονόητα.

Ας είναι. Ο κόσμος έχει και κρίση και πολιτική υπόσταση. Το να τον προσβάλλετε, έτσι πατά πρόσωπο, θα σας το ανταποδώσει την κατάλληλη στιγμή.

Κρίμα! Περιμέναμε από ανθρώπους που λένε πως παλεύουν για το λαό, τουλάχιστον μεγαλύτερη γενναιότητα, εντιμότητα και γενναιοδωρία... Η μικρότητα που διάλεξαν δεν τους πάει... Και δεν τους τιμάει, καθόλου...