Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2017

Δύο χρόνια είναι αρκετά για την κυβέρνηση Τσίπρα

Ολοένα και περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζουν το έδαφος για την ηρωική έξοδο του Τσίπρα. Ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου δήλωνε χθες στο Σκάι ότι ο Σόιμπλε θέλει να ρίξει τον πρωθυπουργό επικαλούμενος μάλιστα εμπιστευτικές πληροφορίες. Το αφήγημα «με τον Σόιμπλε ή με εμάς» ήδη έχει αρχίσει να ξετυλίγεται από το κυβερνητικό στρατόπεδο και περιμένει νέα θύματα. Oμως δεν μπορείς να κοροϊδεύεις τους πάντες για πάντα.
Στις 25 Ιανουαρίου ο κ. Τσίπρας συμπληρώνει δύο χρόνια εξουσίας και την επόμενη ημέρα, στη συνεδρίαση του Eurogroup θα κριθεί η παραμονή του στο Μέγαρο Μαξίμου ή η προκήρυξη εκλογών. Εάν δεν υπάρξει φως συμβιβασμού μεταξύ δανειστών και κυβέρνησης ώστε να κλείσει η αξιολόγηση και να υπογραφεί η τελική συμφωνία, πολύ δύσκολα θα μπορέσει ο κ. Τσίπρας να κρατήσει την καρέκλα του, όσο και εάν είναι γαντζωμένος.
Oμως για αυτό δεν φταίει ούτε ο Σόιμπλε, ούτε υπάρχουν εσωτερικοί εχθροί. Ο πρωθυπουργός πληρώνει το τίμημα μιας κακής συμφωνίας που υπέγραψε το καλοκαίρι του 2015 έχοντας κλείσει τις τράπεζες και με την οικονομία βυθισμένη στην ύφεση. Δύο χρόνια είναι αρκετά για να μετρηθεί ένας πρωθυπουργός. Ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε τον Σεπτέμβριο του 2009 με σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» και παρέδωσε τα κλειδιά του Μαξίμου στον Παπαδήμο τον Νοέμβριο του 2011 με τη χώρα στο ΔΝΤ και τα ταμεία άδεια.
Ο Αντώνης Σαμαράς παρέλαβε την οικονομία τον Ιούνιο του 2012 με ύφεση άνω του 5% και μέσα σε δύο χρόνια τη γύρισε στην ανάπτυξη, για πρώτη φορά από το 2007, ενώ οι προϋπολογισμοί της διετίας 2013-2014 έκλεισαν με πρωτογενή πλεονάσματα.
Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε την οικονομία σε φάση έναρξης της αναπτυξιακής τροχιάς και σε χρόνο ρεκόρ την έριξε στα βράχια της ύφεσης. Οι πολίτες, που το 2014 πίστευαν ότι δεν θα πάθουν και τίποτε χειρότερο, με αποτέλεσμα να ψηφίσουν «αψήφιστα» τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα σε συντριπτική τους πλειοψηφία εκτιμούν ότι έρχονται χειρότερες ημέρες.
Οι τράπεζες που ήταν πλήρως κεφαλαιοποιημένες στα τέλη του 2014, πέρασαν επί Τσίπρα και σε εξευτελιστικές τιμές σε ξένα κεφάλαια, που δεν συμφωνούν μεταξύ τους ούτε για τα πρόσωπα των διοικήσεων.
Δύο χρόνια ήταν αρκετά για να καταλάβουμε όλοι ότι τι ψάρια πιάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Εάν καταφέρει να κλείσει συμφωνία με τους δανειστές ο πρωθυπουργός θα κερδίσει πολιτικό χρόνο. Εάν πάλι όχι, δεν θα χάσουμε και τίποτε. Η ζωή θα συνεχισθεί και μετά τον Φλαμπουράρη. Και οι πολίτες θα ψηφίσουν για να φύγει ο Τσίπρας, όχι για να έρθει ο Σόιμπλε. Για αυτό και το αποτέλεσμα θα είναι συντριπτικό για τον ΣΥΡΙΖΑ.

KΑΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
Εκτός από τη βουλευτή Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ Φρόσω Καρασαρλίδου, που δήλωσε ότι οι καταθέσεις που διατηρούσε μαζί με τον σύζυγό της στην ελβετική τράπεζα UBS έχουν επαναπατρισθεί, οι υπόλοιποι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που διατηρούν τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό εξακολουθούν να σφυρίζουν αδιάφορα. Περιμένουμε από όλους και ιδίως τα μέλη του οικονομικού επιτελείου να ανακοινώσουν ότι έφεραν όλα τους τα χρήματα στις ελληνικές τράπεζες, ώστε εάν ξεκινήσει ο «πόλεμος» με τον Σόιμπλε, το πιστωτικό σύστημα να είναι γεμάτο από πυρομαχικά…

ΤΟ ΧΑΛΙ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Οταν ο αρμόδιος υπουργός ασχολείται με τις κοκορομαχίες στο facebook βρίζοντας ως εχθρούς του έθνους δημοσιογράφους και πολιτικούς αντιπάλους, δεν πρέπει να απορούμε που το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει. Η βρετανική εφημερίδα Guardian με δημοσίευμά της έδωσε διεθνή διάσταση αναφέροντας ότι ασθενείς που θα μπορούσαν να ζήσουν, πεθαίνουν λόγω των ελλείψεων στα ελληνικά νοσοκομεία. Η υγεία χρειάζεται μία σοβαρή μεταρρύθμιση με ισχυρότερη πρωτοβάθμια περίθαλψη, λιγότερα αλλά καλύτερα νοσοκομεία. Ομως για τους υπουργούς προέχει ο ιδεολογικός πόλεμος από τη μάχη του ΕΣΥ…

  • Του Πάνου Αμυρά, διευθυντή του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου