Ο ΔΟΛ βάζει λουκέτο - Σιωπή ζητά η Ακρίτα

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΒΗΜΑΤΟΣ. Μια ιστορία γράφει το τέλος της...

Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στον ΔΟΛ καθώς το συγκρότημα βρίσκεται πιο κοντά στην διακοπή έκδοσης των εφημερίδων αλλά και της λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού του.

Σύμφωνα με πληροφορίες, σε σύσκεψη που έγινε το απόγευμα της Παρασκευής, στην οποία συμμετείχε ο Σταύρος Ψυχάρης, ο Νομικός Σύμβουλος του Οργανισμού Νίκος Πιμπλής και ο Διευθυντής του Βήματος της Κυριακής Αντώνης Καρακούσης, έγινε γνωστό ότι οι τράπεζες απέρριψαν την πρόταση του επιχειρηματία, Ιβάν Σαββίδη, για την εξαγορά του Οργανισμού, καθώς δεν αποδέχθηκαν κούρεμα των δανείων σε ποσοστό 80%.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν η κατάσταση είναι οριακή καθώς δεν υπάρχει χαρτί για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των εφημερίδων ΤΑ ΝΕΑ και ΤΟ ΒΗΜΑ για όλη την επόμενη εβδομάδα.

Λεπτομέρειες για τα επόμενα βήματα αναμένεται να δοθούν την Κυριακή με κείμενο που θα δημοσιευθεί στο ΒΗΜΑ.

Οι εργαζόμενοι περνούν δύσκολες ώρες. Μία από αυτούς και η Έλενα Ακρίτα, η οποία με ανάρτησή της στο Facebook, περιγράφει τα δικά της συναισθήματα μετά από 40 σχεδόν χρόνια δουλειάς στα έντυπα του ΔΟΛ.

Γράφει η γνωστή αρθρογράφος:

Κρατάω στα χέρια μου το τελευταίο φύλλο των Νέων. Συλλεκτικό όπως και το Βήμα αύριο - ο ΔΟΛ ιδρύθηκε το 1922. Θυμάμαι 18χρονο κορίτσι, πρωτομπήκα στην Χρήστου Λαδά 3 για ν' ανέβω στον 3ο που ήταν ο Ταχυδρόμος. Στο ασανσέρ ο Μάριος Πλωρίτης, Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο κυρ Σταύρος ο καφετζής. Σούπερ κι σταρ κι οι τρεις, ο καθένας με τον τρόπο του. Κι εγώ στριμωχτά, χαλκομανία, δεν ανέπνεα... ακόμα έχω την εικόνα μες τα μάτια μου.

Με μικρές διακοπές, έζησα εκεί μέσα 40 ολόκληρα χρόνια. Μια ζωή. Είμαι η παλιότερη εκεί; Μπορεί. Δεν θέλω να το σκέφτομαι, με τρομάζουν τα χρόνια που περνάνε.

Δώσαμε τον αγώνα μας μέχρι την τελευταία στιγμή κι ας βούλιαζε το πλοίο. Δύσκολη μέρα σήμερα. Άλλο να την περιμένεις κι άλλο να έρχεται. Όμως, τώρα που κλείνουμε την πόρτα πίσω μας, δεν φεύγουμε με άδεια χέρια. Παίρνουμε μαζί μας τα πιο ακριβά, τα πιο πολύτιμα. Τους φίλους μας και τις μνήμες μας. Όλα τ' άλλα είναι σιωπή.

Υ.Γ. Όποιος θέλει να μας 'την πει', ας προσπεράσει τον συγκεκριμένο τοίχο. Η καρδιά βαριά σήμερα, ας το σεβαστούν, θερμή παράκληση.