Σκηνοθεσία-σενάριο: Πάολο Σορεντίνο. Ηθοποιοί: Μάικλ Κέιν, Χάρβεϊ Καϊτέλ, Ρέιτσελ Βάις, Πολ Ντέινο, Τζέιν Φόντα, Άλεξ ΜακΚουίν. Φωτογραφία: Λούκα Μπιγκάτσι. Μοντάζ: Κριστιάνο Τραβαλιόλι. Μουσική: Ντέιβιντ Λανγκ. Διάρκεια: 118’
Στη δεύτερη αγγλόφωνη
ταινία του, που ήταν υποψήφια για τον
Χρυσό Φοίνικα στο 68ο Φεστιβάλ Καννών και άνοιξε το πρόσφατο 21ο Διεθνές
Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες
Πρεμιέρας», ο Ιταλός σκηνοθέτης συγκεντρώνει ένα διάσημο και πολυσυλλεκτικό
καστ για να αφηγηθεί μια ιστορία μακριά από εκείνη της βραβευμένης με Όσκαρ «Τέλειας Ομορφιάς» και της ηθικής παρακμής του πρωταγωνιστή της.
Υπόθεση
Ο Φρεντ και ο Μικ, δύο
φίλοι που πλησιάζουν τα ογδόντα, είναι σε διακοπές σε ένα όμορφο και πολυτελές
ξενοδοχείο στους πρόποδες των Άλπεων. Ο Φρεντ, διάσημος συνθέτης και μαέστρος,
είναι πια συνταξιούχος και δεν έχει καμία πρόθεση να επιστρέψει στην σκηνή,
παρά τις πιέσεις της βασίλισσας Ελισάβετ, η οποία τον παρακαλεί να διευθύνει
μια τελευταία φορά το γνωστότερο έργο του. Ο σκηνοθέτης Μικ, από την άλλη,
δουλεύει ακόμη και οραματίζεται τη νέα του ταινία, την οποία και ονειρεύεται ως
το αποκορύφωμα της καριέρας του.
Οι δύο παλιοί φίλοι
ξέρουν ότι ο χρόνος τους είναι
μετρημένος και αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν το μέλλον μαζί. Κοιτούν με
περιέργεια και τρυφερότητα τις μπερδεμένες ζωές των παιδιών τους, τα κραυγαλέα
νιάτα των σεναριογράφων που δουλεύουν με τον Μικ, και τις αξιοπερίεργες στιγμές
των διαφόρων ενοίκων του ξενοδοχείου. Αντίθετα με εκείνους, κανείς δεν μοιάζει να ανησυχεί για τον
χρόνο που περνά.
Η αφορμή για να γίνει ταινία
Στη «Νιότη», ο 80χρονος Φρεντ (Μάικλ Κέιν) περνά τις μέρες του
αναπολώντας την συμβίωση με τη γυναίκα του και προσπαθώντας να συμφιλιωθεί με
το τέλος που έρχεται. Πάνω από όλα, όμως, μαζί με τον καλύτερό του φίλο, Μικ
(Χάρβεϊ Καϊτέλ), παρατηρεί με τρυφερότητα και περιέργεια τις ζωές των γύρω τους
από την απόσταση που τους δίνουν τα χρόνια τους.
«Είχα την ιστορία στο
μυαλό μου πολύ καιρό», λέει ο Πάολο Σορεντίνο για την αφορμή που τον οδήγησε
στην έβδομή του ταινία. «Ήθελα να έχω πρωταγωνιστή έναν μαέστρο, γιατί με
συναρπάζουν σαν άνθρωποι. Διάβασα μία ιστορία για έναν Ιταλό μαέστρο που
αρνήθηκε να κάνει μια εμφάνιση προς τιμήν της βασίλισσας και μου έκανε μεγάλη
εντύπωση. Είμαι από μια μικρή πόλη οπότε δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάποιος
μπορούσε να το κάνει αυτό. Αυτό ήταν το σημείο εκκίνησης. Κατέληξε, βέβαια, μια
πολύ προσωπική ταινία, αφού τελικά μιλά για την αγάπη. Είμαι ντροπαλός, κι έτσι
δεν μπορώ να την εκφράσω καλύτερα, αλλά παίρνω
αγάπη από τη φιλία, την μνήμη και όλες μου τις σχέσεις».
Στην πορεία το σενάριο
απέκτησε ένα διαφορετικό νοηματικό πυρήνα: τον ίδιο τον χρόνο. «Για μένα», εξηγεί
ο Σορεντίνο, «ο χρόνος είναι το απόλυτο θέμα: το πώς περνά ο χρόνος, πόσος μας
μένει, πόσος έχει ήδη περάσει. Τα πάντα
περιστρέφονται γύρω από τον χρόνο. Πάνω από όλα είναι η σχέση μας με το
μέλλον και τα νιάτα, ακόμη κι όταν πια δεν είμαστε νέοι».
Τα γυρίσματα έγιναν κυρίως στην Ελβετία, αλλά και στη
Βενετία, το Λονδίνο και τη Ρώμη. Η μουσική ήταν πάντοτε βασικό στοιχείο των
ταινιών του Σορεντίνο, αλλά στη «Νιότη»
είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, αφού ο Φρεντ, παρόλο που επιμένει ότι δεν του λείπει
καθόλου η ενασχόληση με τη μουσική, νιώθει την παρουσία της παντού και την
επιζητά σχεδόν ασυνείδητα. Δίπλα στην πρωτότυπη μουσική του Αμερικανού Ντέιβιντ
Λανγκ, ο σκηνοθέτης ντύνει τις σκηνές με μία πολυσυλλεκτική συλλογή τραγουδιών,
που συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, οι Μαρκ
Κόζελεκ και Παλόμα Φέιθ, οι
οποίοι εμφανίζονται και στην ταινία.
Τέλος, παρά την θεματική
της και την προχωρημένη ηλικία των περισσότερων θαμώνων του ξενοδοχείου, ο
Ιταλός δημιουργός δεν βλέπει τη «Νιότη»
σαν απαισιόδοξη ταινία, αλλά το ακριβώς
αντίθετο: «Ίσως την έκανα για να ξορκίσω έναν φόβο που, πιστεύω, όλοι
έχουμε. Το πέρασμα του χρόνου πλέον με συναρπάζει και αυτό που μένει από την
ταινία είναι ότι όλοι μπορούν να βρουν μια στιγμή ελευθερίας, γιατί η ελευθερία είναι το μέλλον»
ομολογεί.
- Πηγή: http://www.ert.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου