Μπουτάρης για ΔΕΘ: Θα πρέπει να πάψει να είναι ένα χαρμάνι πολιτικού και εμπορικού γεγονότος

Αντίθετος στη «φυσιογνωμία» που έχει σήμερα η ΔΕΘ, εμφανίστηκε μέσω άρθρου του στο ΑΠΕ, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης. 
«Έχει καταντήσει μονότονο. Εδώ και πολλά χρόνια το λέμε και το ξαναλέμε. Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης θα πρέπει να πάψει να είναι ένα χαρμάνι πολιτικού και εμπορικού γεγονότος. Η Διεθνής Έκθεση είναι καθαρά ένα οικονομικό γεγονός. Πρέπει να αντιληφθούν οι πολιτικές ηγεσίες ότι δεν έχει κανένα νόημα να γίνονται ένα σωρό εξαγγελίες», σημειώνει ο κ. Μπουτάρης.
Ενώ μεταξύ άλλων ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, κάνει ιστορική αναδρομή στην… παλαιά ΔΕΘ, θέλοντας να τονίσει πως πρέπει να βρεθεί «μια νέα ταυτότητα». «Η ΔΕΘ πρέπει να γίνει μία πραγματικά διεθνής έκθεση. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα», υπογραμμίζει.

Παραθέτουμε αναλυτικά το άρθρο του Γιάννη Μπουτάρη
«Έχει καταντήσει μονότονο. Εδώ και πολλά χρόνια το λέμε και το ξαναλέμε. Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης θα πρέπει να πάψει να είναι ένα χαρμάνι πολιτικού και εμπορικού γεγονότος. Η Διεθνής Έκθεση είναι καθαρά ένα οικονομικό γεγονός. Πρέπει να αντιληφθούν οι πολιτικές ηγεσίες ότι δεν έχει κανένα νόημα να γίνονται ένα σωρό εξαγγελίες, οι οποίες είναι απλά και μόνο ένα χάιδεμα ότι είμαστε συμπρωτεύουσα. Και, παράλληλα, όλη αυτή η ιστορία να διανθίζεται από μία σειρά διαδηλώσεων από ομάδες ανθρώπων, ομάδες εργαζομένων, που, προφανώς, διαμαρτύρονται για τα προβλήματά τους, όμως αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κλείνει η κυκλοφορία στην πόλη για 3-4 μέρες. Διαλύεται το εμπορικό κέντρο της πόλης. Έχω πει, μάλιστα, κάποια στιγμή, να μην έρθει ο Σαμαράς, όταν ήταν πρωθυπουργός. Τι κάνει ο πρωθυπουργός που έρχεται στην πόλη; Έχει άπειρες ευκαιρίες να έρθει και να συζητήσει.
Ως Δήμος υποστηρίζουμε την πρόταση της ΔΕΘ να δημιουργηθεί ένα Βαλκανικό Φόρουμ, το οποίο θα διεξάγεται σε έναν χώρο εκτός του κέντρου πόλης κι εκεί να συζητούνται πράγματα που να αφορούν την οικονομία της Θεσσαλονίκης.
Παλιά η ΔΕΘ ήταν ένα τεράστιο πανηγύρι. Μέσα στη ΔΕΘ πουλιόταν ένα σωρό πράγματα. Η Έκθεση ήταν και μία ευκαιρία τότε, πριν μπούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εμείς παίρναμε μπουκάλια ουίσκι. Ήταν αφορολόγητο εκεί και μετά, λίγα λίγα, τα βγάζαμε έξω και τα πουλούσαμε. Δεν λέω βέβαια να επανέλθουμε σ' αυτά.
Η Έκθεση δεν είναι αυτό που ήταν παλιά. Πρέπει να βρεθεί μία νέα ταυτότητα για την Έκθεση. Κι αυτό είναι δουλειά και της Έκθεσης και των φορέων της πόλης.
Σε όλο τον κόσμο, οι γενικές εκθέσεις έχουν εξελιχθεί σε ειδικές εκθέσεις. Η ΔΕΘ πρέπει να γίνει μία πραγματικά διεθνής έκθεση. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα. Το κυριότερο είναι να καθίσουν κάτω όλοι οι φορείς και να δούμε τι γίνεται μ' αυτές τις κλαδικές εκθέσεις και να βγάλουμε ένα συμπέρασμα για το πώς πρέπει να εξελιχθεί η ΔΕΘ.
Οι αναμνήσεις από τις παλιές εκθέσεις είναι πράγματα που πέρασαν και δεν ξαναγίνονται. Δεν έχουμε λόγο να αναπολούμε τα παλιά. Το θέμα είναι να βρούμε τι καινούργιο πρέπει να γίνει τώρα για να πάρει η Έκθεση μια νέα στροφή. Δεν είμαι σίγουρος πια ότι θα πρέπει να παραμείνει στο κέντρο της πόλης.»

• Από το http://newpost.gr

Στο πλευρό των απασχολούμενων στα κανάλια που δεν εξασφάλισαν άδεια, οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ!

"Εμείς οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ που έχουμε γνωρίσει την ανεργία και την εργασιακή ανασφάλεια εκφράζουμε την συμπαράστασή μας στους συναδέλφους (δημοσιογράφους – τεχνικούς και διοικητικούς) στους τηλεοπτικούς σταθμούς που αγωνιούν για τις επερχόμενες εξελίξεις.

Καλούμε τα συνδικαλιστικά μας όργανα να προβούν άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες για να διασφαλίσουν τις θέσεις εργασίας και δηλώνουμε ότι θα συμμετέχουμε μαζικά σε όποιες κινητοποιήσεις του κλάδου αποφασιστούν.

Οι εκπρόσωποι των δημοσιογράφων

Xρύσα Παπασταύρου

Μαρία Γεωργίου"

Το μεγαλείο του Ελληνισμού

- Παππού, Παππού, πες μου πάλι την ιστορία του Ελληνισμού.

Έλα παππού, πες μου σε παρακαλώ. Μου αρέσει τόσο πολύ να την ακούω από τα δικά σου χείλη, όπως την έζησες τότε που ήσουν νέος. 
Έλα παππού πες μου, και σου υπόσχομαι ότι θα την μεταφέρω ακριβώς με τα δικά σου λόγια στα παιδιά μου, όταν μεγαλώσω, παρότρυνε για άλλη μια φορά, το οκτάχρονο κοριτσάκι τον παππού της, χοροπηδώντας μπροστά του με το γαλάζιο και άσπρο φορεματάκι της.

Ο εβδομηντάχρονος παππούς Δημοσθένης χαμογέλασε, δεν μπορούσε να φέρει αντίρρηση στην εγγονή του, άλλωστε περηφανευόταν κρυφά μέσα του, κάθε φορά που η Δυναμένη τον έβαζε να της λέει την ιστορία.

Παράξενος λαός Δυναμένη μου οι Έλληνες. Τουλάχιστον έτσι μας "κατηγορούσαν" φίλοι και εχθροί. Ακόμη και η ίδια η Ελληνική κοινωνία παρουσίαζε φαινόμενα διχοτόμησης. Ξέρεις παιδί μου σε έναν λαό με τόσο βαριά ιστορία στις πλάτες του, είναι πολύ εύκολο να σπείρεις την διχόνοια.

Αναμενόμενο Δυναμένη μου, η χώρα βαλλόταν από παντού, είτε από το εσωτερικό είτε από το εξωτερικό περιβάλλον. Επί έξη συνεχόμενα έτη, περνούσε μια από την μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση της. Τριγμοί και κραδασμοί στο εσωτερικό της, έπαιζαν καθημερινά το παιχνίδι των αντοχών.

Κατηγορούσαν παιδί μου τους Έλληνες για ημιμαθείς, ατίθασους, εγωιστές, ατομιστές, συμφεροντολόγους, θερμόαιμους, ανυπόμονους, τεμπέληδες, προληπτικούς, απρογραμμάτιστους.

Η Ελλάδα άδειαζε σιγά σιγά. Έχανε με γοργούς ρυθμούς την μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία της, το ανθρώπινο δυναμικό της, εκείνους που θα μπορούσαν με την ενεργή συμμετοχή τους, να βοηθήσουν την χώρα να βγει από την κρίση. Μια κρίση παιδί μου, οικονομική, πολιτική, η οποία έπαιρνε μεγάλες διαστάσεις στο εσωτερικό κοινωνικό περιβάλλον της.

Η κοινωνία ασφυκτιούσε, έβλεπε έναν βεβαιωμένο θάνατο να έρχεται και έψαχνε απεγνωσμένα να βρει το νόμισμα που θα την περάσει στην απέναντι όχθη. Του φωτός και της ζωής.

Η πολιτική εξουσία, ανίκανη, άτολμη, με επαναλαμβανόμενα τραγικά λάθη, η Δημόσια Διοίκηση διαλυμένη, το Κράτος εχθρός του πολίτη και ο πολίτης εχθρός του Κράτους.

Η Οικονομία στην Εντατική έπαιρνε βαθυές ανάσες μέσα από μια ξεχαρβαλωμένη συσκευή οξυγόνου. Η πολυπόθητη ανάπτυξη δεν φαινόταν πουθενά.

Πως να κατηγορήσει κάποιος Δυναμένη μου, με τι επιχειρήματα, αυτόν που βυθίζεται στο σκότος της οικονομικής αδυναμίας, τον επιχειρηματία που βλέπει την επιχείρησή του να καταστρέφεται, τον γέροντα που μειώνεται η σύνταξη του, τον νέο που ψάχνει διέξοδο εκτός συνόρων, τον γονιό που αδυνατεί να βοηθήσει το παιδί του, τον άρρωστο που ψάχνει να βρει τρόπο να πληρώσει το φάρμακο του, τον άνεργο που προσπαθεί να βρει τρόπο επιβίωσης;

Όλοι περίμεναν ένα θαύμα για να τους σώσει. Αδυνατούσε το μυαλό να σκεφτεί, να πρυτανέψει η λογική. Προσεύχονταν για έναν ηγέτη που θα έβγαζε την χώρα από το αδιέξοδο. Έναν ηγέτη που θα τους έλυνε όλα τους τα προβλήματα. Έναν ηγέτη, έναν ανώτερο πολιτικό άνθρωπο.   

- Και τι έγινε παππού; Πες μου τι έγινε στην συνέχεια;

Ήταν αρχές του 2016, όταν πλέον η χώρα είχε ξεκινήσει για ένα ταξίδι σε έναν άγνωστο προορισμό χωρίς επιστροφή. Ο φόβος είχε φωλιάσει στις ζωές όλων. Στις παρέες, στα κοινωνικά δίκτυα, στα καφενεία, από την μια άκρη της επικράτειας εως την άλλη οι συζητήσεις αναπτύσσονταν γύρω από τους ίδιους προβληματισμούς. Χάνουμε την πατρίδα μας, την αξιοπρέπεια μας, χάνεται η γλώσσα μας, χανόμαστε ως έθνος, διασκορπιζόμαστε, δεν έχουμε παρόν και μέλλον.

Ο φόβος παιδί μου, ξεπερνιέται μόνο με την βουτιά σε αυτόν και ο Έλληνας με την αξία που του δημιουργεί το αίσθημα της πατρίδας, έκανε την μεγάλη κατάδυση. 

Δημιούργησε  Το Όραμα που ΤΟΝ κινητοποίησε « Τι χώρα θέλουμε να έχουμε; Πως μπορούμε να τα καταφέρουμε; Πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τα παλιά και να χαράξουμε μια νέα πορεία προς το μέλλον ».

Το όραμα εμφάνισε την αξία "Ένωση Ελλήνων απανταχού της γης, Ενδυνάμωση του Ελληνισμού".    Γιατί οι Έλληνες παιδί μου, παρόλα τα αντιφατικά χαρακτηριστικά που τους «κατηγορούσαν» ότι έχουν, γνωρίζουν από φιλότιμο, έχουν ήθος, έχουν ψυχή και καρδιά, ηθικές αξίες, ξέρουν να δημιουργούν, να μεγαλουργούν, τους χαρακτηρίζει η ανθρωπιά τους, η μεγάλη αγάπη τους για την Πατρίδα.

Έτσι παιδί μου, οι Έλληνες ενώθηκαν μεταξύ τους απανταχού της γης. Τους ένωσε για άλλη μια φορά ο κοινός κίνδυνος . Οι έξη εκατομμύρια Έλληνες του εξωτερικού έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εδραίωση μιας νέας κοινωνικής κουλτούρας , συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας, απέκτησαν φωνή και δικαιώματα.

Οι Έλληνες του εσωτερικού αποτίναξαν πεπαλαιωμένες πεποιθήσεις και αντιλήψεις.

Ο Έλληνας για άλλη μια φορά μεγαλούργησε, και έτσι σήμερα Δυναμένη μου, τόσα χρόνια μετά, καθόμαστε μαζί σε αυτόν εδώ τον ωραίο ανθισμένο κήπο κάτω από τον ηλιόλουστο καταγάλανο Ελληνικό ουρανό.

- Παππού, Παππού ξέρεις τι μήνυμα θα μεταφέρω στα παιδιά μου;

- Πες μου Δυναμένη μου τι θα τους μεταφέρεις;

- Το η μεγαλύτερη Οτι ΑΞΙΑ που ενώνει πολυακουσμένα Έλληνες ΚΑΙ πολυακουσμένα κρατά ενωμένους ΕΙΝΑΙ το η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ Πνεύματος ΤΟΥ Ελληνισμού ΚΑΙ το η Μεγάλη αγάπη πολυακουσμένα ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ 

Είμαι Πολύ περήφανη ΠΑΠΠΟΥ που Είμαι Ελληνίδα.

• Της Μαρίας Χατζηαγγελίδη

Δεν μπορεί να πέσει μαύρο στα κανάλια που δεν πήραν άδεια. Τι θα γίνουν τόσοι εργαζόμενοι;

«Υπάρχουν πολλά ζητήματα που τίθενται, και κυρίως οι θέσεις εργασίας στα κανάλια που δεν πήραν άδεια» τόνισε ο κ. Νικολόπουλος. «Δεν αγνοούνται άλλα ζητήματα που ανακύπτουν, όπως η συγκέντρωση, ο κώδικας δεοντολογίας, πώς θα εργάζονται οι συνάδελφοι. Αλλά αυτό που προέχει είναι πώς θα σωθούν οι θέσεις εργασίας» ανέφερε.

Ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ σημείωσε πως πρέπει να υπάρξει κινητοποίηση για να βρεθεί λύση είτε πολιτική είτε συνδικαλιστική.

«Θα δώσουμε αγώνα. Δεν θα κάνουμε πίσω» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Νικολόπουλος.

Reuters: Η Ελλάδα «σφάζει» τηλεοπτικούς σταθμούς

Σε δημοσίευμά του το πρακτορείο Reuters αναφέρει ότι η Ελλάδα περικόπτει δραστικά τον αριθμό των τηλεοπτικών σταθμών που λειτουργούν στη χώρα, χορηγώντας μόλις τέσσερις άδειες «σε μια βιομηχανία που είναι βυθισμένη στην κακοδιαχείρηση και τη διαφθορά».

Όπως αναφέρει το πρακτορείο, η αριστερή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ανακοίνωσε ότι η κίνηση αυτή θα συμβάλλει στη ρύθμιση του τομέα και θα είναι σύμφωνη με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.

Η εγχώρια βιομηχανία, ωστόσο, υποστηρίζει ότι η πολιτική αυτή θα περιορίσει την ελευθερία του λόγου, καθώς σφραγίζονται τηλεοπτικοί σταθμοί και ρίχνονται στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενοι.

Σε μία χώρα όπου πάνω από το ένα τέταρτο της εθνικής παραγωγής έχει εξαφανιστεί, τα μέσα ενημέρωσης αναφέρονται συχνά από τους κυβερνώντες πολιτικούς ως ένας τομέας που ευθύνεται για τα τρέχουσα δεινά της χώρας, αναφέρει το Reuters.

Le Monde: Η μάχη των ολιγαρχών

Με τίτλο «η μάχη των ολιγαρχών για την ελληνική τηλεόραση», η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Le Monde αναφέρεται στην ολοκλήρωση της δημοπράτησης των αδειών για τα ιδιωτικά κανάλια στην Ελλάδα.

Χρειάστηκαν 63 ώρες αγωνίας, σασπένς, για να ολοκληρωθεί η διαδικασία, γράφει η ανταποκρίτρια στην Αθήνα, Αντεά Γκιγιό.

Εξήντα τρεις ώρες, κατά τη διάρκεια των οποίων οι οκτώ υποψήφιοι με τις ομάδες τους, από τους πλέον ισχυρούς επιχειρηματίες της χώρας, σε μια πρωτοφανή διαδικασία κεκλεισμένων των θυρών, παρέμειναν κλεισμένοι στο εσωτερικό του κτιρίου της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης κάτω από εξαιρετικά μέτρα ασφάλειας.

«Η μάχη των εκατομμυρίων έδωσε το πλεονέκτημα σε τέσσερις έλληνες ολιγάρχες από τους πλέον ισχυρούς και τους λιγότερο αμφιλεγόμενους». Το δημοσίευμα δίνει τα ονόματα και μερικά βιογραφικά στοιχεία των Βαγγέλη Μαρίνακη, Χρήστου Καλογρίτσα, Θεόδωρου Κυριακού και Γιάννη Αλαφούζου. Εκτιμά ότι οι δύο χαμένοι των Star και Alpha, θα μπορούσαν ίσως να συμμετέχουν σε πιθανή νέα δημοπρασία για θεματικά κανάλια.

«Ήταν μια υπόσχεση της κυβέρνησης» υπογραμμίζει η Le Monde. Έως τώρα, καμία εκτελεστική εξουσία δεν είχε καταφέρει να υποχρεώσει τους καναλάρχες να πληρώσουν για τις άδειές τους.

«Αυτή η σημαντική μεταρρύθμιση του οπτικοακουστικού ελληνικού τοπίου ήταν μια υπόσχεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ και μήνες ο Νίκος Παππάς, το δεξί χέρι του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, διαχειρίζεται αυτό το τόσο αμφιλεγόμενο θέμα, για τον εξορθολογισμό της δυσανάλογης σχέσης με την αγορά, όπως ο ίδιος λέει, για τα 11 εκατομμύρια των κατοίκων της χώρας και από την άλλη πλευρά, για την αντιμετώπιση του περίφημου τρίγωνου των απαράδεκτων σχέσεων μεταξύ των πολιτικών, των ΜΜΕ και των Τραπεζών, που στα ελληνικά αποκαλούν “διαπλοκή”».

«Παρατηρώντας τα αποτελέσματα βλέπουμε περισσότερο μια ανανέωση στις γενιές, παρά μια πραγματική επιχείρηση καθαρά χέρια» λέει η Monde, κάνοντας στη συνέχεια αναφορά σε κυβερνητική δήλωση: «Για πρώτη φορά, αυτοί οι καπετάνιοι της βιομηχανίας, είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν για τη χρήση των αδειών και γίνεται πλέον σεβαστός ο νόμος».

• Από το Newsroom του ΔΟΛ

Τα 15 όχι της ζωής που οδηγούν στην ευτυχία

Βασιζόμαστε στη ζωή μας σε τόσα πράγματα που τελικά μας προκαλούν πόνο, άγχος και ανησυχίες κι αντί να προσπαθήσουμε να απελευθερωθούμε, καταλήγουμε να είμαστε προσκολλημένοι σε αυτά, κάνοντας τη ζωή μας ακόμα πιο δύσκολη από ό,τι είναι. Παρακάτω διαβάστε μια λίστα με 15 πράγματα στα οποία πρέπει να πείτε «όχι», κάνοντας έτσι τη ζωή σας πολύ πιο εύκολη και πολύ πιο ευχάριστη. Αρχίζοντας από σήμερα κιόλας, μπορείτε να αλλάξετε οτιδήποτε δεν σας αρέσει και να το κάνετε καλύτερα.

1. Πείτε «όχι» στην ανάγκη σας να έχετε πάντοτε δίκιο

Τόσοι πολλοί άνθρωποι νιώθουμε την ανάγκη να έχουμε πάντοτε δίκιο και δεν αντέχουμε στην ιδέα ότι μπορεί να κάνουμε λάθος. Μάλιστα, είναι τόσο έντονη αυτή η ανάγκη μας που δεν αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο που ελλοχεύει να καταλήξουν άδοξα διάφορες σχέσεις μας, γιατί δεν αντέχουν όλοι οι άνθρωποι το άγχος που έχουμε και μεταδίδουμε.

Πραγματικά, δεν αξίζει. Οποτεδήποτε νιώσετε ξανά την ανάγκη να πεταχτείτε σε μια κουβέντα βγάζοντας την άκρη για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αναρωτηθείτε το εξής: «Προτιμώ να έχω δίκιο ή να έχω φίλους;». Αλήθεια, πόση σημασία έχει; Είναι τόσο μεγάλος ο εγωισμός μας τελικά;

2. Πείτε «όχι» στην ανάγκη σας να ελέγχετε τα πάντα

Δεν χρειάζεται να έχετε τον έλεγχο για οτιδήποτε συμβαίνει με όλους, τους φίλους, την οικογένειά σας, τη σχέση σας. Είτε πρόκειται για συναδέλφους είτε για τους γονείς σας είτε για το/τη σύντροφό σας, απλώς ηρεμήστε κι αφήστε να παίρνουν κι άλλοι ευθύνες για όσα συμβαίνουν. Επιτρέψτε σε όλους να είναι ο εαυτός τους, αλλά προπαντός, κάντε αυτό το δώρο σε εσάς και θα δείτε πόσο ανάλαφροι θα αισθανθείτε ξαφνικά.

3. Πείτε «όχι» στις κατηγορίες

Ξεπεράστε την ανάγκη σας να ρίχνετε το φταίξιμο στους άλλους για όσα έχετε ή όσα δεν έχετε, για όσα νιώθετε ή για όσα δεν νιώθετε. Σταματήστε να μεταθέτετε τις ευθύνες και αναλάβετε όσες σας αναλογούν για πράγματα στα οποία φταίτε.

4. Πείτε «όχι» στην αυτολύπηση

Πόσοι άνθρωποι δεν υποβαθμίζουν οι ίδιοι τον εαυτό τους επειδή σκέφτονται αρνητικά και θεωρούν ότι δεν αξίζουν σαν άνθρωποι ή δεν θεωρούν ότι μπορούν να τα καταφέρουν; Μην πιστεύετε οτιδήποτε σας υπαγορεύει το μυαλό σας, ειδικά αν είναι κάτι αρνητικό και σας οδηγεί στην αυτολύπηση. Αξίζετε πολύ περισσότερα από αυτό.

5. Πείτε «όχι» στους περιορισμούς του μυαλού σας

Διώξτε μακριά τις σκέψεις σας ότι δεν είστε ικανοί να κάνετε οτιδήποτε υπάρχει στο νου σας. Μην σκέφτεστε τι νομίζετε ότι μπορείτε ή δεν μπορείτε να κάνετε, τι είναι δυνατό και τι αδύνατο. Από εδώ και μπρος, μην επιτρέψετε ξανά στον εαυτό σας να περιορίσει τις δυνατότητες σας, γιατί θα είστε πάντα κολλημένοι στο λάθος σημείο. Ανοίξτε τους ορίζοντες σας και πετάξτε!

6. Πείτε «όχι» στη γκρίνια

Εγκαταλείψτε την ανάγκη σας να παραπονιέστε για τόσα πολλά πράγματα καθημερινά. Για ανθρώπους, καταστάσεις, γεγονότα που σας έκαναν δυστυχισμένους, λυπημένους και κατηφείς. Τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σας κάνει να αισθάνεστε έτσι και καμιά περίσταση δεν μπορεί να σας δημιουργήσει αυτά τα συναισθήματα αν δεν το επιτρέψετε εσείς. Δεν είναι οι καταστάσεις που υποδαυλίζουν αυτά που νιώθετε, αλλά ο τρόπος που επιλέγετε να βλέπετε τα πράγματα. Ποτέ μην υποτιμάτε τη δύναμη που έχει η θετική σκέψη απέναντι στα πράγματα.

7. Πείτε «όχι» στην κριτική

Ξεφορτωθείτε το κομμάτι του εαυτού σας που ζει και τρέφεται από την κριτική που ασκεί σε ανθρώπους που είναι απλώς διαφορετικοί από εσάς ή από ό,τι περιμένατε να εξελιχθούν. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί, κι όμως στη βάση μας είμαστε όλοι ίδιοι. Όλοι θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι, όλοι θέλουμε να αγαπάνε και μας αγαπήσουν κι όλοι θέλουμε να μας καταλαβαίνουν οι συνάνθρωποί μας. Όλοι κάτι αναζητάμε στη ζωή κι όλοι κάτι ευχόμαστε, γι αυτό ας μην κρίνετε κανέναν, γιατί κάποιος άλλος θα βρεθεί να κρίνει εσάς.

8. Πείτε «όχι» στον εντυπωσιασμό

Σταματήστε να προσπαθείτε τόσο σκληρά να εντυπωσιάσετε τους άλλους και να παριστάνετε ότι είστε κάτι που δεν είστε για να κάνετε τους άλλους να σας συμπαθήσουν. Δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα. Τη στιγμή που θα σταματήσετε να προσπαθείτε τόσο σκληρά να γίνετε κάτι διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είστε, όταν θα ρίξετε όλες τις μάσκες, τότε θα αποδεχτείτε ουσιαστικά τον εαυτό σας και θα καταλάβετε ότι οι άνθρωποι πρέπει να σας αγαπούν για τον πραγματικό σας εαυτό, όχι για έναν ιδανικό μεν, αλλά ψεύτικο εαυτό που τους παρουσιάζετε.

9. Πείτε «όχι» στην αντίσταση προς τις αλλαγές

Οι αλλαγές είναι καλές, μας βοηθούν να προχωρήσουμε μπροστά, ακόμα και αν στην αρχή φαίνονται επώδυνες και δύσκολες. Οι αλλαγές όμως μας οδηγούν να βελτιώσουμε τη ζωή μας και τη ζωή των ανθρώπων που μας περιβάλλουν. Συνεπώς, ακολουθήστε το ένστικτό σας, αγκαλιάστε τις αλλαγές, μην αντιστέκεστε σε αυτές και θα ανακαλύψετε το πραγματικό νόημά τους.

10. Πείτε «όχι» στις ταμπέλες

Σταματήστε να βάζετε ταμπέλες στους ανθρώπους, στα πράγματα και στα γεγονότα που δεν καταλαβαίνετε, λέγοντας ότι είναι περίεργα ή διαφορετικά. Αντί αυτού, προσπαθήστε να διευρύνετε τους ορίζοντές σας δειλά δειλά. Άλλωστε, το μυαλό δουλεύει καλύτερα όταν είναι ανοιχτό.

11. Πείτε «όχι» στους φόβους

Ο φόβος δεν υπάρχει, είναι απλώς μια ψευδαίσθηση που έχετε δημιουργήσει στο μυαλό σας. Διορθώστε τις λάθος αντιλήψεις που έχετε για τα πράγματα μέσα σας και θα δείτε τρομερές αλλαγές και στους εξωτερικούς παράγοντες που σας επηρεάζουν, γιατί πλέον δεν θα σας φοβίζει τίποτα.

12. Πείτε «όχι» στις δικαιολογίες

Αφήστε κατά μέρους τις δικαιολογίες, γιατί δεν τις χρειάζεστε πια. Πολλές φορές περιορίζουμε τους εαυτούς μας, καθώς προβάλλουμε συνεχώς δικαιολογίες. Αντί να ψάχνουμε πώς θα βελτιώσουμε τον εαυτό μας μεγαλώνοντας, λέμε ψέματα ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό, χρησιμοποιώντας όλες τις δικαιολογίες που μπορεί κανείς να σκεφτεί, δικαιολογίες που στο 99,9% δεν είναι αληθινές.

13. Πείτε «όχι» στα φαντάσματα του παρελθόντος

Είναι δύσκολο, φυσικά και είναι δύσκολο να ξεκολλήσουμε από το παρελθόν, πόσο μάλλον αν το παρόν μας φαίνεται δύσκολο και το μέλλον τρομακτικό. Ωστόσο, ας θυμηθούμε ότι το παρόν είναι στην ουσία το μόνο πράγμα που έχουμε, γιατί το παρελθόν πέρασε και το μέλλον δεν έχει χτυπήσει ακόμα την πόρτα. Επίσης, το παρελθόν που τόσο επιζητάτε και επικαλείστε δεν ήταν ονειρικό όταν ήταν η καθημερινότητά σας. Γι’ αυτό σταματήστε να παραπλανάτε τον εαυτό σας. Δηλώστε παρών σε ό,τι κι αν συμβαίνει τώρα στη ζωή σας, χαρείτε την παρούσα στιγμή, γιατί έτσι κι αλλιώς, η ζωή είναι ένα ταξίδι κι όχι απλώς ένας προορισμός. Έχετε στο νου σας μια ξεκάθαρη εικόνα του μέλλοντος που επιθυμείτε, αλλά μην ξεχνάτε να ζείτε το παρόν σαν να μην υπάρχει αύριο!

14. Πείτε «όχι» στην προσκόλληση

Η έννοια της προσκόλλησης δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην προσκολλάται κανείς στα πράγματα, στους ανθρώπους, στα μέρη, στο χρόνο. Ωστόσο, τη στιγμή που θα αποκολληθείτε από όλα αυτά και θα μάθετε να ζείτε ελεύθεροι από παντός είδους εξαρτήσεις και προσκολλήσεις, θα μάθετε να αγαπάτε πραγματικά, μιας και αυτές οι δυο έννοιες δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Η προσκόλληση συνδέεται με το φόβο, την αγωνία που μας κυριεύει να μην χάσουμε όλα όσα θεωρούμε πολύτιμα, που στην ουσία όμως δεν είναι. Από την άλλη μεριά, η αγάπη, η πραγματική αγάπη είναι αγνή, ευγενής και ανιδιοτελής, γιατί όπου υπάρχει αγάπη δεν μπορεί να υπάρξει φόβος και προσκόλληση. Διαχωρίζοντας αυτά τα δυο και ζώντας απαλλαγμένοι από την προσκόλληση, θα είστε πραγματικά ευτυχισμένοι, ήρεμοι, ψύχραιμοι και ανεκτικοί. Θα μπορείτε να συνειδητοποιήσετε τα πάντα χωρίς την παραμικρή προσπάθεια, κι αυτή είναι μια κατάσταση που δεν περιγράφεται με λόγια.

15. Πείτε «όχι» στο να ζείτε τη ζωή που θέλουν οι άλλοι για εσάς

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που δεν ζουν τη ζωή που ονειρεύτηκαν, αλλά τη ζωή που θέλουν οι γύρω τους για αυτούς. Ζουν σύμφωνα με τις απόψεις των γονιών, των δασκάλων, των φίλων, των συντρόφων τους, αγνοώντας τα δικά τους θέλω και τις δικές τους επιθυμίες. Δεν ακούν τη φωνή της καρδιάς τους που φωνάζει, γιατί είναι πολύ απασχολημένοι προσπαθώντας να ικανοποιήσουν όλους τους άλλους, ζώντας σύμφωνα με τις προσδοκίες των τρίτων κι όχι τις δικές τους. Ξεχνούν τι είναι αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους, αυτό που θέλουν πραγματικά, αυτό που χρειάζονται και τελικά φτάνουν να ξεχνούν τον ίδιο τους τον εαυτό. Ξυπνήστε! Ζούμε μια φορά και η ζωή που ζούμε πρέπει να είναι δική μας κι όχι των άλλων. Πάρτε τη ζωή στα χέρια σας και ζήστε την όπως εσείς θέλετε!

• Από το http://www.news.gr/

Μια νύχτα στο Αστεροσκοπείο

Ο φετινός Αύγουστος μας έδωσε αρκετούς λόγους να κοιτάξουμε ψηλά τη νύχτα με παιδικό ενθουσιασμό: η μεγαλύτερη πανσέληνος του χρόνου, η ανακάλυψη ενός πλανήτη που μοιάζει με τη γη στην γαλαξιακή μας γειτονιά, τα μεγαλοπρεπή περάσματα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού από τον ουρανό της Αθήνας. 

Σήμερα Παρασκευή το βράδυ έχουμε άλλον ένα: το Εθνικό Αστεροσκοπείο, που φέτος γιορτάζει τα 170 χρόνια του, ανοίγει τις πόρτες του και φιλοξενεί στο προαύλιό του τη σινεματική κλασική μουσική του πολύ καλού Ανδρέα Κατερινόπουλου. 

Η παράσταση, που βασίζεται σε τελευταίες του συνθέσεις, έχει τίτλο "7 Elements" — όσοι και οι πλανήτες του πτολεμαϊκού συστήματος. 

Οι Αθηναίοι που θα ανηφορίσουν στο λόφο των Νυμφών αυτή την (καθαρή, όπως προβλέπεται) βραδιά δεν θα τους αναζητούν μόνο με γυμνό μάτι, αφού θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ελεύθερα το ιστορικό τηλεσκόπιο Δωρίδη για παρατήρηση του αττικού ουρανού.

• Παρασκευή 2/9 στις 21.00.
• Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, Λόφος Νυμφών τηλ. 210 3490 000.
• Είσοδος: €5 (μειωμένο: €2,50)

Στον Σεπτέμβρη της μελαγχολίας που ήρθε...

Σας εύχομαι τα καλύτερα για τον καινούριο μήνα, τον Σεπτέμβρη που από το πρωί μπήκε στη ζωή μας με ένα όμορφο ποίημα. Και τους στίχους του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη για τον Σεπτέμβρη του 1903.

Κι αυτό το ευαίσθητο τραγούδι με την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Στις αρχές του φθινοπώρου… Όλοι λίγο – πολύ το έχουμε σιγοψιθυρίσε.