Ο Χορός της Πραγματικότητας, 2013

Ο Χορός της Πραγματικότητας - The Dance of Reality Full HD Greek Trailer

Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Χοδορόφσκι, Σενάριο: Αλεχάντρο Χοδορόφσκι

Πρωταγωνιστούν: Μπρόντις Χοδορόφσκι, Πάμελα Φλόρες, Χερεμίας Χέρσκοβιτς, Αλεχάντρο Χοδορόφσκι, Διάρκεια 130, Χώρα, Χιλή, Γαλλία, Είδος, Αυτοβιογραφικό δράμα φαντασίας, Πρεμιέρα, 23 Απριλίου 2015

Μια «φανταστική αυτοβιογραφία» για τα παιδικά χρόνια του θρυλικού χιλιανού σκηνοθέτη, που ανακατεύει υπερφαντασιακά τη δικτατορία του ντελ Κάμπο, τις σχέσεις με τους γονείς, τη φιλοσοφία, τη θρησκεία –τα πάντα όλα.

Στα 84 του και μετά από 23 χρόνια σκηνοθετικής σιωπής, ο μεγάλος σουρεαλιστής χιλιανός auteur επιστρέφει με μια ταινία που είναι όχι μόνο πολύ προσωπική, αλλά και ιδιαίτερα προσπελάσιμη σε όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το  «ψυχομαγικό» σύμπαν του δημιουργού. Γυρισμένη εξ ολοκλήρου στην Τοκοπίγια, ένα παραθαλάσσιο χωριό στο βορρά της Χιλής όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Χοδορόφσκι, η ταινία ανασυνθέτει ad lib την παιδική ηλικία του σκηνοθέτη. Σουρεαλισμός, φαντασία, μαύρο χιούμορ και μαγικός ρεαλισμός στήνουν έναν ερωτικό, σχεδόν ιερόσυλο, χορό με τον αντισημιτισμό (ο Χοδορόσφκι είναι Εβραίος ρωσικής καταγωγής), τη φτώχεια και τη δικτατορία του Κάρλος Ιμπάνιες ντελ Κάμπο (εδώ εμφανίζεται ως σκέτο Κάρλος Ιμπάνιες) που μεσουρανούσαν στη Χιλή τη δεκαετία του 1930. Ο μικρός Χέρσκοβιτς υποδύεται τον σκηνοθέτη σε αυτή την τρυφερή, διαπλαστική ηλικία, ενώ ο ίδιος ο Χοδορόφσκι εμφανίζεται σε καίριες σκηνές ακριβώς πίσω από το παιδικό του άβαταρ. Τον πατέρα του Αλεχάντρο, έναν ορκισμένο θαυμαστή του Στάλιν που μετατρέπεται σε επίδοξο δολοφόνο του δικτάτορα, υποδύεται (εξαιρετικά) ο γιος του σκηνοθέτη, Μπρόντις. Ενώ στον καταλυτικό ρόλο της μητέρας –μια υπερσεξουαλική μάνα-αγκαλιά, που μυεί τον μικρό Αλεχάντρο στη φαντασία, την εγκαρτέρηση, τη θρησκεία και τον πανταχού παρόντα μαγικό ρεαλισμό– ενσαρκώνει εντυπωσιακά (και πολύ τολμηρά) η αργεντινή σοπράνο Πάμελα Φλόρες, τραγουδώντας… υψιφωνικά, κάθε αράδα του ρόλου της.

Ψυχεδελικές εικόνες που υπηρετούνται από (ηθελημένα;) κακότεχνα εφέ, φελινικοί νάνοι, ακρωτηριασμένοι και τραβεστί, παραπλανημένοι κομμουνιστές και ακόμη πιο εξαπατημένοι οπαδοί της χριστιανικής πίστης, μια μάνα που ουρεί (live, on camera) πάνω στον άρρωστο πατέρα, όλοι παρελαύνουν από την οθόνη, σμιλεύοντας την ψυχή του μικρού Χοδορόφσκι. Και  διατηρώντας, περιέργως πως, αρκετά σαφές το νήμα αυτής της υπερφαντασιακής αφήγησης. Αναμφισβήτητα δεν πρόκειται για ταινία που απευθύνεται στο κοινό των πολυσινεμά. Είναι, όμως, μια καλή επιλογή ακόμη και για ψαχνόμενους θεατές, που δεν γνωρίζουν το μυστικιστικά σουρεαλιστικό σύμπαν του μεγάλου (και αγέραστου, όπως αποδεικνύεται) χιλιανού σκηνοθέτη.

• Τατιάνα Καποδίστρια